Bisteran – środek do stosowania w uprawie roślin. Unikalna technologia nadtlenku wodoru, stabilizowanego srebrem.
Stosowanie na rośliny w formie opryskiwania lub doglebowo w uprawach roślin sadowniczych, warzywniczych i ozdobnych zarówno w gruncie jak i pod osłonami. Najlepsze efekty daje regularne stosowanie środka w częstotliwości zależnej od stanu upraw i zagrożeń płynących ze środowiska. Szczegóły znajdziesz w tabelach poniżej (kliknij na rodzaj uprawy lub znak plusa):
Sady
Sady
| Fazy rozwoju | okres bezlistny | przed kwitnieniem | kwitnienie | wzrost | wzrost owoców | przed zbiorem | po zbiorze | bezpośrednio po opadnięciu liści |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Opryskiwanie, dawka | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,15 % 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody |
| zalecana ilość środka i cieczy użytkowej / ha | 2 l środka 500 - 1000 l cieczy | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2l środka na 500-1000l/ha | |||
| Cel stosowania | zabezpieczenie ran po cięciu i ich szybkie zabliźnianie regeneracja roślin po zimie, ograniczanie nekroz i zrakowaceń | stymulacja rozwoju, ograniczanie występowania nekroz i zrakowaceń pędów i pni, szybkie zabliźnianie ran | ograniczanie rozprzestrzeniania się bakterii i grzybów, szczególnie ważne, gdy wiosna jest wilgotna z dużymi wahaniami temperatury | stymulacja rozwoju zawiązków, wzrost plonu owoców, ograniczanie chorób kory i drewna, tworzenie grubszej epidermy, wzrost zawartości chlorofilu w liściach | utrzymanie wysokiej zdrowotności roślin, ograniczanie patogenów | ograniczanie chorób przechowalniczych, wydłużanie trwałości owoców w okresie przechowywania i obrotu | zabezpieczenie ran i uszkodzeń powstałych podczas zbioru w celu szybkiego zabliźnienia ran | zabezpieczenie śladów poliściowych ograniczanie występowania chorób kory i drewna, |
| uszkodzenia po gradobiciu | Niezwłoczne opryskiwanie uszkodzonych roślin środkiem w stężeniu 0,2% (200 ml/100 l wody), zabieg powtórzyć po 2-3 dniach środkiem w stężeniu, 0,1% a następnie po 5 dniach środkiem w stężeniu 0,1%. Zabezpiecza uszkodzenia przed infekcjami oraz system korzeniowy przed gniciem, przyśpiesza gojenie się ran i regenerację roślin, wzmacnia odporność roślin na czynniki stresowe |
|||||||
| transport i przechowywanie | Dezynfekcja opakowań środkiem w stężeniu 2 - 3 %. Opryskiwanie linii sortowniczych, pakowni oraz komór chłodniczych przed załadunkiem owoców środkiem w stężeniu 2 - 3%. Zamgławianie przechowalni środkiem w stężeniu 8 - 10 % |
|||||||
BISTERAN – nowa generacja nadtlenku wodoru stabilizowanego srebrem, posiada pozwolenie MRiRW nrS-253/11
Korzyści regularnego stosowania
- wzmacnia system korzeniowy i stymuluje wzrost roślin
- wzrost jakości i wielkości plonów
- wzmacnia odporność na stresowe warunki środowiska
- ogranicza występowanie chorób
- w przypadku uszkodzeń przyśpiesza gojenie ran i regenerację roślin
- wydłuża okres przydatności owoców do spożycia i trwałości w transporcie
Wyjątkowe zalety
- brak karencji i pozostałości w plonach
- możliwości stosowania już od 5℃ do 60℃
Wiśnia (Prunus cerasus) to popularne drzewo owocowe cenione za smaczne owoce oraz stosunkowo niewielkie wymagania uprawowe. Aby uzyskać obfite i zdrowe plony, kluczowe jest spełnienie odpowiednich warunków siedliskowych oraz właściwa pielęgnacja.
Stanowisko i gleba:
Wiśnie najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych i osłoniętych od silnych wiatrów. Preferują gleby żyzne, przepuszczalne, o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego (pH 5,5–7,0). Unikaj gleb podmokłych oraz ciężkich, które mogą prowadzić do chorób systemu korzeniowego.
Sadzenie:
Optymalny termin sadzenia wiśni to jesień (październik–listopad) lub wczesna wiosna (marzec–kwiecień). Sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym najlepiej sadzić jesienią, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu przed zimą. Drzewa sadzi się w dołkach nieco większych niż bryła korzeniowa, zachowując odległość 1,5–2,5 m między nimi, w zależności od siły wzrostu odmiany.
Nawożenie:
Przed posadzeniem warto zastosować obornik lub kompost, które poprawią strukturę gleby i dostarczą niezbędnych składników odżywczych. W kolejnych latach nawożenie powinno być dostosowane do analizy gleby, z uwzględnieniem nawozów azotowych wiosną oraz potasowych i fosforowych jesienią.
Pielęgnacja:
Regularne podlewanie jest istotne, zwłaszcza w okresach suszy oraz podczas wzrostu i dojrzewania owoców. Ściółkowanie gleby wokół drzew pomaga w utrzymaniu wilgoci, ogranicza rozwój chwastów oraz chroni korzenie przed mrozem. Cięcie wiśni przeprowadza się po zbiorach owoców, usuwając pędy chore, uszkodzone oraz te zagęszczające koronę.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami:
Wiśnie są podatne na choroby takie jak rak bakteryjny, brunatna zgnilizna drzew pestkowych czy plamistość liści. Wśród szkodników najgroźniejsze to mszyca czereśniowa, nasionnica trześniówka oraz kwieciak pestkowiec. Regularne monitorowanie sadu, usuwanie porażonych części roślin oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin są kluczowe w zapobieganiu i zwalczaniu tych problemów.
