Bisteran – środek do stosowania w uprawie roślin. Unikalna technologia nadtlenku wodoru, stabilizowanego srebrem.
Stosowanie na rośliny w formie opryskiwania lub doglebowo w uprawach roślin sadowniczych, warzywniczych i ozdobnych zarówno w gruncie jak i pod osłonami. Najlepsze efekty daje regularne stosowanie środka w częstotliwości zależnej od stanu upraw i zagrożeń płynących ze środowiska. Szczegóły znajdziesz w tabelach poniżej (kliknij na rodzaj uprawy lub znak plusa):
Sady
Sady
| Fazy rozwoju | okres bezlistny | przed kwitnieniem | kwitnienie | wzrost | wzrost owoców | przed zbiorem | po zbiorze | bezpośrednio po opadnięciu liści |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Opryskiwanie, dawka | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,15 % 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody |
| zalecana ilość środka i cieczy użytkowej / ha | 2 l środka 500 - 1000 l cieczy | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2l środka na 500-1000l/ha | |||
| Cel stosowania | zabezpieczenie ran po cięciu i ich szybkie zabliźnianie regeneracja roślin po zimie, ograniczanie nekroz i zrakowaceń | stymulacja rozwoju, ograniczanie występowania nekroz i zrakowaceń pędów i pni, szybkie zabliźnianie ran | ograniczanie rozprzestrzeniania się bakterii i grzybów, szczególnie ważne, gdy wiosna jest wilgotna z dużymi wahaniami temperatury | stymulacja rozwoju zawiązków, wzrost plonu owoców, ograniczanie chorób kory i drewna, tworzenie grubszej epidermy, wzrost zawartości chlorofilu w liściach | utrzymanie wysokiej zdrowotności roślin, ograniczanie patogenów | ograniczanie chorób przechowalniczych, wydłużanie trwałości owoców w okresie przechowywania i obrotu | zabezpieczenie ran i uszkodzeń powstałych podczas zbioru w celu szybkiego zabliźnienia ran | zabezpieczenie śladów poliściowych ograniczanie występowania chorób kory i drewna, |
| uszkodzenia po gradobiciu | Niezwłoczne opryskiwanie uszkodzonych roślin środkiem w stężeniu 0,2% (200 ml/100 l wody), zabieg powtórzyć po 2-3 dniach środkiem w stężeniu, 0,1% a następnie po 5 dniach środkiem w stężeniu 0,1%. Zabezpiecza uszkodzenia przed infekcjami oraz system korzeniowy przed gniciem, przyśpiesza gojenie się ran i regenerację roślin, wzmacnia odporność roślin na czynniki stresowe |
|||||||
| transport i przechowywanie | Dezynfekcja opakowań środkiem w stężeniu 2 - 3 %. Opryskiwanie linii sortowniczych, pakowni oraz komór chłodniczych przed załadunkiem owoców środkiem w stężeniu 2 - 3%. Zamgławianie przechowalni środkiem w stężeniu 8 - 10 % |
|||||||
BISTERAN – nowa generacja nadtlenku wodoru stabilizowanego srebrem, posiada pozwolenie MRiRW nrS-253/11
Korzyści regularnego stosowania
- wzmacnia system korzeniowy i stymuluje wzrost roślin
- wzrost jakości i wielkości plonów
- wzmacnia odporność na stresowe warunki środowiska
- ogranicza występowanie chorób
- w przypadku uszkodzeń przyśpiesza gojenie ran i regenerację roślin
- wydłuża okres przydatności owoców do spożycia i trwałości w transporcie
Wyjątkowe zalety
- brak karencji i pozostałości w plonach
- możliwości stosowania już od 5℃ do 60℃
Śliwa (Prunus domestica) to popularne drzewo owocowe cenione za smaczne i wszechstronne owoce. Aby uzyskać obfite plony wysokiej jakości, kluczowe jest spełnienie wymagań uprawowych oraz zapewnienie odpowiedniej pielęgnacji.
Stanowisko i gleba:
Śliwy najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych od wiatru. Preferują gleby żyzne, gliniaste, o dobrej wilgotności i odczynie pH od 6,0 do 6,7. Unikaj sadzenia śliw na glebach lekkich, piaszczystych i ubogich w składniki pokarmowe, gdyż mogą one negatywnie wpływać na wzrost i plonowanie drzew.
Sadzenie:
Najlepszym terminem sadzenia śliw jest wczesna wiosna lub jesień. Przed posadzeniem warto sprawdzić odczyn gleby i w razie potrzeby przeprowadzić wapnowanie. Sadzonki umieszcza się w dołkach o głębokości około 40 cm, zachowując odstępy 3–4 m między drzewkami. Po posadzeniu pędy przycina się na wysokość około 80 cm nad ziemią, co sprzyja lepszemu krzewieniu.
Nawożenie:
Śliwy mają umiarkowane wymagania pokarmowe. Wiosną, przed ruszeniem wegetacji, warto zastosować nawozy azotowe, takie jak saletra amonowa, w dawce 2–4 kg na 100 m². W okresie kwitnienia oraz po zawiązaniu owoców zaleca się nawożenie potasem i fosforem, co wspiera rozwój owoców i poprawia ich jakość. Regularne stosowanie obornika lub kompostu co 2–3 lata korzystnie wpływa na strukturę gleby i dostarcza niezbędnych mikroelementów.
Pielęgnacja:
Regularne podlewanie jest kluczowe, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić odpowiednią wilgotność gleby. Ściółkowanie gleby wokół drzewek, np. korą sosnową czy słomą, pomaga w utrzymaniu wilgoci, ogranicza rozwój chwastów oraz chroni korzenie przed mrozem zimą. Cięcie śliw przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji, formując koronę drzewa i usuwając chore, uszkodzone oraz nadmiernie zagęszczone pędy.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami:
Śliwy mogą być narażone na różne choroby, takie jak brunatna zgnilizna drzew pestkowych, ospowatość śliw (szarka) czy torbiel śliwy. Regularne monitorowanie sadu, usuwanie porażonych pędów i opadłych liści oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin są kluczowe w zapobieganiu i zwalczaniu tych problemów.
