Bisteran – środek do stosowania w uprawie roślin. Unikalna technologia nadtlenku wodoru, stabilizowanego srebrem.
Stosowanie na rośliny w formie opryskiwania lub doglebowo w uprawach roślin sadowniczych, warzywniczych i ozdobnych zarówno w gruncie jak i pod osłonami. Najlepsze efekty daje regularne stosowanie środka w częstotliwości zależnej od stanu upraw i zagrożeń płynących ze środowiska. Szczegóły znajdziesz w tabelach poniżej (kliknij na rodzaj uprawy lub znak plusa):
Sady
Sady
| Fazy rozwoju | okres bezlistny | przed kwitnieniem | kwitnienie | wzrost | wzrost owoców | przed zbiorem | po zbiorze | bezpośrednio po opadnięciu liści |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Opryskiwanie, dawka | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,15 % 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody |
| zalecana ilość środka i cieczy użytkowej / ha | 2 l środka 500 - 1000 l cieczy | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2l środka na 500-1000l/ha | |||
| Cel stosowania | zabezpieczenie ran po cięciu i ich szybkie zabliźnianie regeneracja roślin po zimie, ograniczanie nekroz i zrakowaceń | stymulacja rozwoju, ograniczanie występowania nekroz i zrakowaceń pędów i pni, szybkie zabliźnianie ran | ograniczanie rozprzestrzeniania się bakterii i grzybów, szczególnie ważne, gdy wiosna jest wilgotna z dużymi wahaniami temperatury | stymulacja rozwoju zawiązków, wzrost plonu owoców, ograniczanie chorób kory i drewna, tworzenie grubszej epidermy, wzrost zawartości chlorofilu w liściach | utrzymanie wysokiej zdrowotności roślin, ograniczanie patogenów | ograniczanie chorób przechowalniczych, wydłużanie trwałości owoców w okresie przechowywania i obrotu | zabezpieczenie ran i uszkodzeń powstałych podczas zbioru w celu szybkiego zabliźnienia ran | zabezpieczenie śladów poliściowych ograniczanie występowania chorób kory i drewna, |
| uszkodzenia po gradobiciu | Niezwłoczne opryskiwanie uszkodzonych roślin środkiem w stężeniu 0,2% (200 ml/100 l wody), zabieg powtórzyć po 2-3 dniach środkiem w stężeniu, 0,1% a następnie po 5 dniach środkiem w stężeniu 0,1%. Zabezpiecza uszkodzenia przed infekcjami oraz system korzeniowy przed gniciem, przyśpiesza gojenie się ran i regenerację roślin, wzmacnia odporność roślin na czynniki stresowe |
|||||||
| transport i przechowywanie | Dezynfekcja opakowań środkiem w stężeniu 2 - 3 %. Opryskiwanie linii sortowniczych, pakowni oraz komór chłodniczych przed załadunkiem owoców środkiem w stężeniu 2 - 3%. Zamgławianie przechowalni środkiem w stężeniu 8 - 10 % |
|||||||
BISTERAN – nowa generacja nadtlenku wodoru stabilizowanego srebrem, posiada pozwolenie MRiRW nrS-253/11
Korzyści regularnego stosowania
- wzmacnia system korzeniowy i stymuluje wzrost roślin
- wzrost jakości i wielkości plonów
- wzmacnia odporność na stresowe warunki środowiska
- ogranicza występowanie chorób
- w przypadku uszkodzeń przyśpiesza gojenie ran i regenerację roślin
- wydłuża okres przydatności owoców do spożycia i trwałości w transporcie
Wyjątkowe zalety
- brak karencji i pozostałości w plonach
- możliwości stosowania już od 5℃ do 60℃
Czereśnia (Prunus avium) to cenione drzewo owocowe, dostarczające smacznych i soczystych owoców. Aby uzyskać obfite plony wysokiej jakości, kluczowe jest spełnienie specyficznych wymagań uprawowych oraz zapewnienie odpowiedniej pielęgnacji.
Stanowisko i gleba:
Czereśnie najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych od silnych wiatrów. Preferują gleby żyzne, próchnicze, przepuszczalne, o umiarkowanej wilgotności i odczynie lekko kwaśnym do obojętnego (pH 6,5–7,0). Unikaj gleb ciężkich, gliniastych oraz miejsc z wysokim poziomem wód gruntowych, które mogą prowadzić do chorób systemu korzeniowego.
Sadzenie:
Optymalny termin sadzenia czereśni to jesień (od końca września do połowy listopada) lub wczesna wiosna (marzec–kwiecień). Drzewa sadzi się w rozstawie 3–5 m między rzędami i 2–3 m w rzędzie, w zależności od siły wzrostu odmiany. Ze względu na obcopylność większości odmian, zaleca się sadzenie co najmniej dwóch różnych, kompatybilnych odmian w celu zapewnienia skutecznego zapylenia i obfitego owocowania.
Nawożenie:
Czereśnie wymagają regularnego nawożenia, dostosowanego do analizy gleby. Wiosną warto zastosować nawozy azotowe wspomagające wzrost, natomiast jesienią nawozy fosforowe i potasowe, które wpływają na rozwój systemu korzeniowego i przygotowanie drzewa do zimy. Należy unikać nadmiernego nawożenia azotem, które może zwiększyć podatność drzew na choroby i obniżyć jakość owoców.
Pielęgnacja:
Regularne podlewanie jest istotne, zwłaszcza w okresach suszy oraz podczas wzrostu i dojrzewania owoców. Cięcie czereśni przeprowadza się latem, po zbiorach (koniec lipca–początek sierpnia), co zmniejsza ryzyko infekcji chorobami kory i drewna. Zabieg ten polega na usunięciu gałęzi rosnących do wnętrza korony, krzyżujących się oraz nadmiernie zagęszczonych, co poprawia dostęp światła i przewietrzanie korony.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami:
Czereśnie są podatne na choroby takie jak brunatna zgnilizna drzew pestkowych, drobna plamistość liści czy rak bakteryjny. Wśród szkodników najgroźniejsze to nasionnica trześniówka, powodująca robaczywienie owoców, oraz mszyca czereśniowa. Regularne monitorowanie sadu, usuwanie porażonych części roślin, stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin oraz utrzymanie higieny w sadzie są kluczowe w zapobieganiu i zwalczaniu tych problemów.
