Korzyści regularnego stosowania
- wzmacnia system korzeniowy i stymuluje wzrost roślin
- wzrost jakości i wielkości plonów
- wzmacnia odporność na stresowe warunki środowiska
- ogranicza występowanie chorób
- w przypadku uszkodzeń przyśpiesza gojenie ran i regenerację roślin
- wydłuża okres przydatności owoców do spożycia i trwałości w transporcie
Wyjątkowe zalety
- brak karencji i pozostałości w plonach
- możliwości stosowania już od 5℃ do 60℃
Sady
| Fazy rozwoju | okres bezlistny | przed kwitnieniem | kwitnienie | wzrost | wzrost owoców | przed zbiorem | po zbiorze | bezpośrednio po opadnięciu liści |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Opryskiwanie, dawka | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,15 % 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 % 100 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,1 - 0,15 % 100 - 150 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody | stężenie 0,2 % 200 ml/100 l wody |
| zalecana ilość środka i cieczy użytkowej / ha | 2 l środka 500 - 1000 l cieczy | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 1,5 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2 l środka 500 - 1000 l/ha | 1 - 2l środka na 500-1000l/ha | |||
| Cel stosowania | zabezpieczenie ran po cięciu i ich szybkie zabliźnianie regeneracja roślin po zimie, ograniczanie nekroz i zrakowaceń | stymulacja rozwoju, ograniczanie występowania nekroz i zrakowaceń pędów i pni, szybkie zabliźnianie ran | ograniczanie rozprzestrzeniania się bakterii i grzybów, szczególnie ważne, gdy wiosna jest wilgotna z dużymi wahaniami temperatury | stymulacja rozwoju zawiązków, wzrost plonu owoców, ograniczanie chorób kory i drewna, tworzenie grubszej epidermy, wzrost zawartości chlorofilu w liściach | utrzymanie wysokiej zdrowotności roślin, ograniczanie patogenów | ograniczanie chorób przechowalniczych, wydłużanie trwałości owoców w okresie przechowywania i obrotu | zabezpieczenie ran i uszkodzeń powstałych podczas zbioru w celu szybkiego zabliźnienia ran | zabezpieczenie śladów poliściowych ograniczanie występowania chorób kory i drewna, |
| uszkodzenia po gradobiciu | Niezwłoczne opryskiwanie uszkodzonych roślin środkiem w stężeniu 0,2% (200 ml/100 l wody), zabieg powtórzyć po 2-3 dniach środkiem w stężeniu, 0,1% a następnie po 5 dniach środkiem w stężeniu 0,1%. Zabezpiecza uszkodzenia przed infekcjami oraz system korzeniowy przed gniciem, przyśpiesza gojenie się ran i regenerację roślin, wzmacnia odporność roślin na czynniki stresowe |
|||||||
| transport i przechowywanie | Dezynfekcja opakowań środkiem w stężeniu 2 - 3 %. Opryskiwanie linii sortowniczych, pakowni oraz komór chłodniczych przed załadunkiem owoców środkiem w stężeniu 2 - 3%. Zamgławianie przechowalni środkiem w stężeniu 8 - 10 % |
|||||||
BISTERAN – nowa generacja nadtlenku wodoru stabilizowanego srebrem, posiada pozwolenie MRiRW nrS-253/11
Grusza (Pyrus communis) to cenione drzewo owocowe, dostarczające smacznych i wartościowych owoców. Aby osiągnąć obfite plony wysokiej jakości, kluczowe jest spełnienie specyficznych wymagań tej rośliny oraz zapewnienie odpowiedniej pielęgnacji.
Stanowisko i gleba:
Grusze najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych od wiatru. Preferują gleby żyzne, o wysokiej zawartości próchnicy, dobrze przepuszczalne, o odczynie pH zbliżonym do obojętnego. Należy unikać terenów z wysokim poziomem wód gruntowych oraz miejsc, gdzie mogą tworzyć się zastoiska mrozowe.
Sadzenie:
Optymalny termin sadzenia grusz to jesień (październik–listopad) lub wczesna wiosna (marzec–kwiecień). Jesienne sadzenie pozwala drzewkom ukorzenić się przed zimą, jednak istnieje ryzyko przemarznięcia, dlatego konieczne jest zabezpieczenie młodych drzewek przez kopczykowanie. Wiosenne sadzenie minimalizuje to ryzyko, ale wymaga regularnego podlewania ze względu na mniejszą ilość opadów.
Nawożenie:
Grusze mają wysokie wymagania pokarmowe, zwłaszcza w zakresie azotu i potasu. W marcu zaleca się zastosowanie 50–60 kg azotu na hektar, co odpowiada około 230 kg saletrzaku lub 180 kg saletry amonowej. Azot wpływa na utrzymanie zielonej barwy liści oraz prawidłowy rozwój owoców. Ważne jest również utrzymanie odpowiedniego poziomu potasu w glebie, ze względu na wrażliwość grusz na niedobory wody.
Pielęgnacja:
Regularne podlewanie jest kluczowe, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić odpowiednią wilgotność gleby. Ściółkowanie gleby wokół drzewek pomaga w utrzymaniu wilgoci, ogranicza rozwój chwastów oraz chroni korzenie przed mrozem zimą. Cięcie grusz przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji, formując koronę drzewa i usuwając chore, uszkodzone oraz nadmiernie zagęszczone pędy.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami:
Grusze są podatne na różne choroby, takie jak parch gruszy, zaraza ogniowa, rdza gruszy oraz rak drzew owocowych. Regularne monitorowanie sadu, usuwanie porażonych pędów i opadłych liści oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin są kluczowe w zapobieganiu i zwalczaniu tych problemów.
